Οι εναλλακτικές θεραπείες είναι ήπιες, μη φαρμακευτικές θεραπευτικές προσεγγίσεις, πέραν της κλασικής ιατρικής.
Ο όρος εναλλακτική θεραπευτική συνήθως χρησιμοποιείται για να περιγράψει πρακτικές, που συμπληρώνουν τις συμβατικές ιατρικές θεραπείες.
Σύμφωνα με το Εθνικό Κέντρο Συμπληρωματικής και Εναλλακτικής Ιατρικής (National Center of Complementary and Alternative Medicine, NCCAM), ο όρος περιλαμβάνει διάφορα είδη θεραπευτικών πρακτικών, που δεν θεωρούνται τμήμα της σύγχρονης συμβατικής ιατρικής. Κύριες πρακτικές που περιγράφονται με τον όρο είναι η ομοιοπαθητική, ο βελονισμός, η παραδοσιακή κινέζικη ιατρική, η ρεφλεξολογία, η αγιουβερδική θεραπευτική, η χειροπρακτική, η βοτανοθεραπεία, κ.α. Στο μεγαλύτερο ποσοστό τους οι Εναλλακτικές Θεραπείες είναι πανάρχαιες τεχνικές που χρησιμοποιούνταν από θεραπευτές αρχαίων πολιτισμών για την αντιμετώπιση των ασθενειών. Οι πιο γνωστές από αυτές είναι η Ιπποκράτεια Ιατρική, η Κινέζικη Παραδοσιακή Ιατρική, η Ρεφλεξολογία, ο Βελονισμός κ.α. Όλες οι εναλλακτικές θεραπείες ανήκουν στις Ολιστικές Θεραπείες, δηλαδή κοιτάζουν την αιτία, εκτός από το σύμπτωμα και αντιμετωπίζουν ολιστικά το πρόβλημα, με πολύ σεβασμό και φυσικά, με κέντρο πάντα τον θεραπευόμενο.